Nörogelişimsel çeşitlilik, sinir sisteminin gelişimini etkileyen, beynin farklı şekilde işlev göstermesine yol açan bir grup farklılık ve bozukluğu kapsar. Nörogelişimsel bozuklukları olan çocuklar, dil ve konuşma, motor beceri, hafıza, öğrenme, dürtü kontrolü, sosyal beceri işlevlerinde zorluklar yaşayabilir.

Nörogelişimsel bozuklukların etkileri, bir kişinin yaşamı boyunca sürme eğilimindedir. Belirtileri çocuk büyüdükçe sıklıkla değişir veya gelişirken, bazı zorluklar kalıcıdır. Bu bozuklukların teşhis ve tedavisi zor olabilir. Özellikle erken dönemde belirtilerde ciddi benzerlik vardır. Tedavi genellikle psikoterapi, eğitsel destek, ilaç, ev ve okul temelli uygulamaların bir kombinasyonunu içerir.

Çocuklardaki nörogelişimsel bozuklukların örnekleri arasında dikkat eksikliği/hiperaktivite bozukluğu (DEHB), otizm, öğrenme güçlüğü, zihinsel gerilik, konuşma ve dil bozuklukları, tik bozuklukları, Down Sendromu gibi nörogenetik sendromlar, serebral palsi ve görme ve işitme bozuklukları sayılabilir.

Amerika Birleşik Devletleri’nde, anket soruları ile yapılan bir araştırmada, 3 ila 17 yaş arasındaki çocukların yaklaşık %15’inin nörogelişimsel bozukluklardan etkilendiği gösterilmiştir. Yani oldukça sık görüldüğü söylenebilir. Bunların arasında en yaygın olanları; DEHB ve öğrenme güçlükleridir.

Nörogelişimsel bozukluklar sıklıkla birarada bulunur. Dolasıyla bir nörogelişimsel bozukluğun varlığı, diğerleri açısından ayrıntılı değerlendirmeyi gerekli kılar. Örneğin, ABD’li çocukların yaklaşık %4’ünde hem DEHB, hem de öğrenme güçlüğü vardır.

Çoğu nörogelişimsel bozukluğun, herhangi bir açık nedenden ziyade karmaşık ve çoklu nedenleri vardır. Bu bozukluklar genetik, biyolojik, psikososyal ve çevresel risk faktörlerinin kombinasyonundan kaynaklanmaktadır.